![]() |
|||
Sta canson l'è vostra
Son sta set'ani,
set'ani,
co' 'na gran bolpóna,
la m'à insegnà,
bolpóna,
tuta la furbaria!
la m'à insegnà e cossa fa 'na dona,
quando che so marì el se ne va via,
la va soto la bóta del vin bon,
la se fa 'na supa, anca un supon,
la va soto la bóta del vin bon
la se fa 'na supa, anca un supon.
Quando che so marì bate a la porta,
e la se trà in leto mesa morta,
e l'omo, che l'è un mincion che tuto el crede,
la dona l'è imbriaga e no' 'I la vede,
e l'omo, che l'è un mincion che tuto el crede,
la dona l'è imbriaga e no' 'I la vede.
Lamor l'è fata,
saorìa,
come 'na castagna,
fora l'è bela,
lustra,
drénto l'è magagna!
e da butèle i è tute bele e care,
da maridè i è diventè ratàre,
e se ghi n'è calcheduna che resista
l'è un capital de roba solo trista,
e se ghi n'è calcheduna che resista
l'è un capital de roba solo trista.
Rosina bela, e no' ve n'ì par male,
che le cansone i è fate par cantare,
e par cantarle a i è stè fate aposta
Rosina bela, e 'sta canson l'è vostra,
e par cantarle a i è stè fate aposta
Rosina bela, e 'sta canson l'è vostra.
Tutti i diritti sono riservati
Dal libro "Il Canzoniere del Progno"